Mypension.be is een mooi platform, maar het aantal digitale gebruikers is nog aan de lage kant en het gemiddelde bezoek is eerder kort. Op wie of wat rekent Sigedis om bekendheid en gebruik op te krikken?

SJ: Sigedis bereikt vandaag ongeveer 50% van de aangeslotenen via mail. Dit aantal moet verder omhoog gezien de nieuwe werkwijze die we beogen bij het overmaken van de pensioenoverzichten aan de aangeslotenen. We rekenen ook op de verzekeraars en de sectoren en werkgevers om hier een belangrijke inspanning te leveren. Iedereen heeft er baat bij dat de volgende maanden en jaren zo veel mogelijk mensen met een aanvullend pensioen een kijkje komen nemen op mypension.be. Als ze daar dan ook hun e-mailadres achterlaten, krijgen ze voortaan jaarlijks een overzicht. Wie dat niet doet, zal moeten wachten op de communicatie via verzekeraar of werkgever.

Wat het gebruik van mypension.be betreft, stellen we vast dat momenteel slechts weinig bezoekers doorklikken naar meer detailinformatie. Waarom dat zo is, daar hebben we nog geen goed zicht op. Zijn ze tevreden met het algemene overzicht dat ze zien in het eerste scherm? Of haken ze snel af omdat de strutctuur van de website te complex is?

Als we de kennis willen verhogen, moeten we vooral inzetten op het bekendmaken van de plaatsen of diensten waar je als burger terechtkunt met je vragen. Weten dat je terechtkunt bij je HR-dienst, weten dat je terechtkunt bij je fonds of verzekeraar, weten dat je de info over je aanvullend pensioen altijd nog eens kunt bekijken op mypension.be. Dat zijn de cruciale, elementaire doelstellingen.

Daar is een multikanalenstrategie voor nodig. Mypension.be gaat het gebrekkige pensioenbewustzijn niet alleen kunnen oplossen, noch de werkgevers, noch de verzekeraars of de pensioenfondsen, noch Assuralia en PensioPlus met hun leuke videocampagne ter attentie van jonge werknemers. Het zal van alle kanten moeten komen en er zal veel herhaling nodig zijn.

Een van de doelstellingen van de regering De Croo betreft de verbreding van de tweede pijler, met een minimale bijdrage van 3%. De omstandigheden (corona, oorlog, energie, inflatie) zitten echter niet mee. Hoe moet het verder?

SJ: In alle eerlijkheid, we gaan hier niet veel van zien. Dat ligt niet aan de regering: de economie is nu eenmaal wat ze is.

De volgende regering gaat het objectief van de verbreding bijna zeker hernemen, zoals dat ook het geval was in vorige regeerakkoorden. Ik ben wel tevreden over het regeerakkoord omdat het de eerste keer is dat we hierin concreet definiëren wat we bedoelen met ‘de verdieping van de tweede pijler’. Namelijk: alle werknemers minstens 3%.

Het geeft ook aan dat we vinden dat als de tweede pijler een rol wil spelen hij dan wel van een bepaalde omvang moet zijn. Maar zelfs als die 3% iets is waar we als samenleving kunnen achter staan, in consensus, dus ook zij die eerder voorstander zijn van de eerste pijler, dan nog zal de vraag zijn hoe we dat gaan kunnen bereiken? Want of je nu de eerste of de tweede pijler versterkt, in beide gevallen gaat het geld kosten. En is het geld er, of is het er niet?

Ofwel is de wil er om geld te vinden en vrij te maken voor pensioenen, ofwel ontbreekt die wil. En als we gemotiveerd zijn om die middelen te vinden, dan moet de economie nog meezitten ook. Dit is de situatie waarin we nu zitten.

Het doel “iedereen 3%” lijkt veraf. Bovendien ondervindt het aanvullend pensioen concurrentie van een steeds bredere waaier aan fiscale extralegale voordelen?

SJ: Dit is een hot topic. Het RSZ is al die voordelen in kaart aan het brengen. Maar als er geen extra geld beschikbaar is dan moeten de sociale partners inderdaad keuzes maken. Dan luidt de vraag: willen we onmiddellijk besteedbaar geld of willen we geld opzijzetten voor de toekomst? Of een combinatie van beide? De economische crisis, met hoge energiefacturen, maakt dat nu sparen voor later geen evident verhaal is. In afwachting van betere tijden hoop ik dat ze de lijst met mogelijke extralegale voordelen alleszins niet nog langer maken! (lacht)